Personal | My travel story

Misschien verwacht je bij de titel ‘my travel story’ een heel spectaculair verhaal. Een artikel waarin ik vertel over al mijn avonturen, backpacken in Azië, roadtrippen door Amerika, luxe hotels op tropische bestemmingen… Maar nee, helaas. Ik ben namelijk helemaal niet zo’n globetrotter. Tenminste, dat ben ik nooit echt geweest. Ik vond het vroeger als 17-jarige al spannend om in m’n eentje met de trein naar Rotterdam te gaan. Tegenwoordig gaan meiden op die leeftijd met een random vriendin naar de andere kant van de wereld. Of vertrekken ze voor een half jaar naar Afrika voor een stage. Als je het mij toen had gevraagd, had ik je voor gek verklaard.

Soms lijkt het (met name op social media) alsof letterlijk ie-der-een intense wanderlust heeft. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is om de hele planeet rond te vliegen. Om eerlijk te zijn begreep ik dit nooit. Weet je wel hoe eng het is om naar zo’n vreemd land te gaan? Om zo lang in een vliegtuig te zitten? Om niet precies te weten wat je kunt verwachten? Om normaal eten te zoeken terwijl alles in een gekke taal staat aangegeven? Om rond te dwalen in een stad waar je niet weet wat de goede en slechte buurt is? Ja, dat is dus best wel eng. 

Ik ben een keer naar Gran Canaria en Griekenland geweest met mijn ouders, maar ging verder elk jaar op vakantie naar Duitsland. Dit klinkt natuurlijk ontzettend suf, maar er zijn zóveel mooie en leuke plekken in ons buurland! Natuur, architectuur, kneuterige dorpjes en grote steden. Call me crazy, maar ik vind het dus echt leuk!

Toen ik twee jaar geleden in m’n eentje voor modellenwerk vertrok naar Milaan, is mijn kijk op reizen toch behoorlijk veranderd. Het was geen vakantie die je kon uitstippelen, maar een echte rollercoaster die je zelf niet in de hand had. Ik stapte in m’n eentje het vliegtuig in, kwam in een modellenappartement met allemaal buitenlandse meiden en moest zelf de weg vinden in een nieuwe stad. Vet eng, maar ik heb het gewoon gedaan. Achteraf is dat ook de beste beslissing geweest. Op de soms wat gestoorde modewereld na, was het een mega gave ervaring! Het leven in het buitenland ging me best goed af. Door al het reizen in de stad wist ik binnen no-time alle metrolijnen uit mijn hoofd. Het Italiaanse eten was lekker, er was een normale supermarkt, google translate werkte als een tierelier en google maps bracht me altijd weer thuis. Misschien is dat reizen dan toch niet zo moeilijk. (Mocht je mijn verhalen van die periode willen lezen, kun je de ‘Jo in Milano‘ updates opzoeken op mijn blog. Wel handig om ze ook in de goede volgorde te bekijken 😉 Check het cijfertje in de titel!)

Maar goed. Ik zie mezelf nog steeds niet maanden lang rondtrekken met een backpack, maar dat reizen is toch wel een beetje in mijn hart gekropen. Verschillende culturen zijn zo interessant als je het echt zelf meemaakt. De omgeving in een ander land kan zo bijzonder mooi zijn. Stiekem begrijp ik al die adventure seekers steeds iets beter. 

Naast de jaarlijkse vakantie naar Duitsland (ja, echt!) heb ik inmiddels ook een ander tripje geboekt. Ik ga deze zomer namelijk met m’n vriend naar het prachtige Valencia! Ik ben benieuwd of dat reislustige stukje in mij hierna weer een beetje zal groeien, haha! Ik heb in ieder geval al een enorme plexiglas foto in huis met de wereldkaart erop. Dan kan ik af en toe even wegdromen bij een nieuwe bestemming. Want dat is wat echte reizigers doen toch? 😉 Daarnaast zijn wereldkaarten gewoon een hele toffe accessoire voor in je interieur. De zwart-wit versie die ik heb uitgekozen is lekker tijdloos. Het fleurt meteen een saaie muur helemaal op. Echt een aanrader! De kwaliteit van deze kaart is trouwens ook top. Het is stevig, maar niet loeizwaar. Misschien een gaaf idee voor een Vaderdag cadeau of als er iemand jarig is. En als je een lieve vriendin bent, geef je ‘m gewoon aan je boyfriend. 

Wanddecoratie met informatieve wereldkaart: Wereldkaarten.nl*

---